Gün gelir hiç olmaz dediklerin olur..
O gün anlarsın aslında olmaz yoktur...tek başına bir parkta oturup sorgularken buluverırsın...
neyi mi?
hayatı , kadınları , erkekleri...hatta çocukları...
Bir kız var parkta
O ebe bütün oyunlarda
Sesiyse hiç çıkmıyor..
kimse bahsetmiyor ondan
kulaktan kulaga konusmalar dısında..
Kendimi düşündüm de o kızı gördüğüm anda
O mu daha mutlu acaba şu anda??
Hiç öyle bir çocuk olmadım aslında
Ben hep kontrol eden oyunları
Ebe seçen hiç yoktan sevmediği çocukları..
Sonra büyüdüm boy attım akıl aynı
Devam etti bu kontrol manyaklığı..
Şimdi bakınca hayatımdaki bütün oyunlara
biliyor musunuz...
O kız kadar bile kazanamamışım aslında....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder